Edukacja w wieku od 16 do 19 lat
Obowiązek szkolny w Wielkiej Brytanii wygasa w wieku 16 lat. Istnieje jednak szereg sposobów w jakich świeżo przybyła do kraju młodzież może kontynuować edukację ukończywszy 16 rok życia.
1) Nauka na podbudowie szkoły sześcioklasowej
Uczeń, który ukończył szóstą klasę może pozostać w tej samej szkole przez następne dwa lata, bądź zmienić szkolę na inną o podobnej podbudowie. Świeżo przybyli uczniowie mogą ubiegać się o miejsce w jednej z takich szkół.
W Herefordshire istnieją 4 szkoły wyższe na podbudowie szkoły sześcioklasowej (czyli dla uczniów w wieku od 17 do 18 lat) oferujące możliwość uzyskania egzaminu dojrzałości, tak zwanego“A” level, oraz w niektórych przypadkach kształcące zawodowo. Szkoły te to : Kington, Ledbury, Leominster and Ross-on-Wye.
2) Edukacja w szkołe na podbudowie sześcioklasowej
Tego typu szkoły, określane również mianem szkół wyższych kształcą raczej w zakresie wiedzy ogólnej, niż w celu zdobycia umiejętności zawodowych.
Herefordshire Sixth Form College
3) Edukacja w collegu lub dalsza nauka
Większość świeżo przybyłej do Wielkiej Brytanii młodzieży powyżej 16 roku życia kontynuuje naukę zdobywając kwalifikacje zawodowe bądź wykształcenie ogólne, a następnie podejmując studia wyższe. Niektóre ze szkół prowadzą również kursy ESOL, czyli kursy nauki języka angielskiego dla obcokrajowców. Patrz “Nauka języka angielskiego”.
- Hereford College of Arts
- Herefordshire & Ludlow College
- The Royal National College for the Blind
- Ludlow College of Further Education
4) Edukacja wyższa
Na edukację wyższą (HE) składają się: Kursy Pierwszego Stopnia, Wyższe Egzaminy Państwowe oraz Dyplomy (HNC/HNDs).
- Uniwersytet w Worcester link to http://www.worcester.ac.uk/ (oddalony o około 25 mil od miasta Hereford)
- http://www.unicourseshereford.org/
Rekrutacja
Formularze aplikacyjne do wszelkich wspomnianych powyżej instytucji oświatowych powinny być składane bezpośrednio w danej placówce.
Opłaty
Przepisy dotyczące opłat są złożone. W większości przypadków różnią się one w zależności od statusu imigracyjnego, na podstawie którego młody człowiek przebywa w Wielkiej Brytanii, podjętej pracy zarobkowej, dodatkowych źródeł dochodu takich jak zasiłki czy stypenia rządowe.